Wyświetlenie artykułów z etykietą: Znak towarowy

Dwóch właścicieli franczyz o super-bohaterach będzie walczyć w amerykańskim sądzie o prawo sprzedaży zabawek pod nazwą „Bumblebee”. Hasbro, właściciel marki Transformers, złożył w poniedziałek pozew, oskarżając wytwórnię Warner Bros. i DC Comics o naruszenie znaku towarowego. W myśl pozwu, postać DC o imieniu „Bumblebee” - nastolatka z możliwością kurczenia się - może łatwo zostać pomylona z Autobotem „Bumblebee” z filmów o Transformersach.

Hasbro twardo broni postaci żółtego robota Bumblebee, która ma zagrać w  pierwszym spin-offie cyklu Transformers, mającym trafić do kin w Boże Narodzenie 2018 r. Dlatego teraz firma stara się zablokować sprzedaż zabawki Bumblebee produkowanej przez spółkę Mattel, która jest częścią serii produkowanej we współpracy z DC, Super Hero Girls. Hasbro jest również zaniepokojone zestawem kloców LEGO Bumblebee.

Postać o tym właśnie imieniu jest jednym z głównych bohaterów filmowego wszechświata Transformersów. Spółka Hasbro twierdzi, że w 1983 r. zaczęła sprzedawać zabawki Bumblebee, zaś od 2011 r. oferuje klocki pod tą nazwą.

DC Comics i Warner Bros. wypuściły na rynek serię serię DC Super Hero Girls w kwietniu 2015 r. w ramach partnerstwa z firmą Mattel. Do tego doszły seriale telewizyjne, które rozpoczęły się w październiku 2015 r. Seria opowiada o młodszych wersje super-bohaterów DC, w tym Batgirl i Harley Quinn, które uczęszczają do szkoły średniej. Bumblebee jest geniuszem komputerowym i na dodatek posiada umiejętność zmniejszania się. Oryginalnie postać Bumblebee została po raz pierwszy wprowadzona w serii komiksów „Teen Titans” z 1977 r.

Firma Hasbro zarejestrowała znak towarowy „Bumblebee” 15 lipca 2015 r. 

Katy Perry to jedna z bardzo ostatnio popularnych gwiazd muzyki pop. Pod koniec sierpnia bieżącego roku piosenkarka, znana z takich hitów, jak „I Kissed a Girl”, „Hot n’ Cold” czy „Firework” wypuściła teledysk do swojej nowej piosenki pod tytułem „Swish Swich”. Co ciekawe i co bardzo mogło spodobać się polskim fanom artystki, w teledysku znalazł się wizerunek warszawskiego Stadionu Narodowego wraz z panoramą miasta. Sam klip nawiązuje bowiem do filmu animowanego „Kosmiczny mecz”, który opowiadał o zmaganiach koszykarza Michaela Jordana oraz drużyny bajkowych postaci z Królikiem Bugsem na czele z kosmitami o przykrym wyglądzie i niecnych zamiarach. W teledysku Katy gra koszykarkę, zaś występująca z nią w duecie Nicki Minaj – zagrzewającą ją do walki cheerleaderkę.

Okazuje się jednak, że właściciel obiektu nie wydał zgody na takie komercyjne wykorzystanie wizerunku Stadionu Narodowego. Jest to problem, ponieważ – jak wskazała rzeczniczka prasowa obiektu – zarysy elewacji stadionu i jego dachu są zarejestrowane jako znaki towarowe. To oznacza, że jeżeli jakiś podmiot będzie chciał wykorzystać wygląd stadionu w celach zarobkowych, nie tylko musi uzyskać zgodę jego właściciela, ale też uiścić opłatę licencyjną. Właściciel wskazuje, że kwota ta może wynosić od 13 do nawet 120 tysięcy złotych. Podobny koszt musiał uiścić chociażby właściciel marki Wólczanka, który korzystał z Narodowego przy okazji produkcji sesji reklamowej z udziałem piłkarza Roberta Lewandowskiego.

Sprawa wykorzystania przez katy Perry w jej teledysku nie skończy się jednak prawdopodobnie w sądzie. Rzeczniczka Stadionu Narodowego wskazała bowiem, że właściciel stadionu – oraz znaków towarowych – będzie chciał zakończyć całą sprawę polubownie.

Pięć lat temu amerykański hodowca marihuany, Don Peabody przycinał swoje zbiory, kiedy odebrał telefon. Ku jego zdziwieniu, ręka Peabody’ego była tak lepka od żywicy, że gdy odłożył słuchawkę, ta nie chciała oderwać się od dłoni.

Peabody wytworzył z rośliny mocny klej, który nazwał Gorilla Glue #4. Okazuje się, że nie była to jednak najszczęśliwsza nazwa, ponieważ firma Peabody’ego, GG Strains, została uwikłana w proces dotyczący znaku towarowego przez firmę Gorilla Glue Co. z Ohio, producenta ciekłego kleju. W marcu 2017 r. ta firma zajmująca się produkcją kleju złożyła pozew, twierdząc, że działalność GG Strains narusza prawa do jej znaku towarowego.

Sprawa z Gorilla Glue mogłaby mieć dalekosiężne konsekwencje dla branży produkcji legalnej w niektórych stanach USA marihuany, w przypadku której - ze względu na zderzenia między przepisami prawa stanowego i federalnego - prawa własności intelektualnej pozostają w dużej mierze nierozstrzygnięte. Producenci marihuany już dawno zapożyczyli z kultury popularnej nazwy dla szczepów swoich roślin. Ich użytkownicy w USA mogą trafić na półkach sklepowych na produkty o nazwach Dirty Sprite czy AC/DC.

W większości branż właściciele danego produktu rejestrują jego nazwę jako znak towary jeszcze przed jego wypuszczeniem na rynek lub wkrótce potem. Rząd federalny nie rejestruje jednak znaków towarowych dotyczących marihuany, ponieważ narkotyk pozostaje federalnie nielegalny.

Firma GG Strains otrzymała jednak znaki towarowe w stanach Nevada i Colorado i złożyła wniosek o rejestrację również w Kalifornii.  Jednak w związku z postępowaniem sądowym GG Strains jest zaniepokojona, że sprawa została wniesiona w sądzie federalnym w stanie Ohio, a nie w sądzie stanowym w stanie Nevada. Zarówno medyczne, jak i rekreacyjne konopie są legalne w Nevadzie, zaś stan Ohio zalegalizował medyczną marihuanę w 2016 r. Na razie nazewnictwo szczepów jest procesem nieformalnym, a nie ma przepisów wymagających dokładnego oznakowania szczepu w punkcie sprzedaży detalicznej. W miarę wzrostu rynku marihuany w USA coraz więcej firm stara się jednak chronić ich nazwy.

Spółka General Mills straciła właśnie szansę na rejestrację odcienia koloru żółtego jako znaku towarowego, który to kolor jest używany na opakowaniach  popularnych także w Polsce płatków śniadaniowych Cheerios. Producent płatków twierdził, że konsumenci w pełni identyfikowali ten konkretny odcień żółtego z marką Cheerios. Argumenty te nie przekonały jednak amerykańskiego urzędu patentowego.

W tym tygodniu izba odwoławcza US Patent and Trademark Office ukróciła dwuletni bój General Mills o „kolor żółty występujący jako dominujący jednolity kolor tła” na pudełkach płatków śniadaniowych na bazie owsa. Inna decyzja mogłaby przyznać producentowi Cheerios wyłączne prawo do żółtych pudełek płatków owsianych.

Firma General Mills twierdziła, że zasługuje na przyznanie statusu znaku towarowego zgłoszeniu, ponieważ konsumenci identyfikowali kolor żółty na pudełkach płatków owsianych właśnie z Cheerios. Płatki te od 1945 r. są sprzedawane właśnie w żółtym opakowaniu. Pomimo to, amerykański urząd zauważył, że nie ulega wątpliwości, że pojedynczy kolor stosowany dla produktu lub jego opakowania może pełnić funkcję znaku towarowego i być uprawniony do rejestracji zgodnie z ustawą o znakach towarowych. Ale ma to miejsce tylko wtedy, gdy kolor ten stał się cecha charakterystyczną danego towaru w oczach konsumentów. Jako przykłady rejestracji znaków towarowych w postaci koloru na terenie USA można podać konkretne odcienie: koloru brązowego dla UPS, ciemnoróżowego dla T-Mobile czy pomarańczowego dla sieci sklepów Home Depot.

Jeśli chodzi o kolor pudełka Cheerios, urząd orzekł, że konsumenci niekoniecznie łączą żółtą kolorystykę opakowania z Cheerios, ponieważ płatki zbożowe często są pakowane w żółte opakowania. Dla porównania, T-Mobile ma tylko garstkę konkurentów, a żaden z nich nie używa koloru różowego jako głównego koloru marki.

Producent obuwia sportowego New Balance wygrał rekordowe odszkodowanie w chińskiej sprawie dotyczącej naruszenia znaku towarowego po tym, jak trzy lokalne firmy obuwnicze naruszyły logo marki zawierające stylizowaną literę N. Chiński sąd przyznał amerykańskiej firmie odzieżowej ponad 10 milionów yuanów (około 1,5 miliona dolarów). Chińscy prawnicy uważają to za najwyższe dotychczas odszkodowanie przyznane zagranicznej firmie w sporze o znak towarowy w Chinach.

Ten znany dotychczas z zatrważającej ilości podróbek kraj zaostrza swoje prawa, aby stawić czoła powszechnemu problemowi i naruszeniom znaków towarowych. Sąd w mieście Suzhou, na zachód od Szanghaju, wydał w zeszłym tygodniu orzeczenie przeciwko trzem oskarżonym o naruszenie amerykańskiego znaku towarowego producentom odzieży. Chiny wzbogacają i poprawiają swoje przepisy dotyczące znaków towarowych od czasu przystąpienia do Światowej Organizacji Handlu w 2001 r. Niedawne reformy legislacyjne znacznie zwiększyły ochronę marki w Chinach, gdzie z licznymi naruszeniami borykali się często zagraniczni przedsiębiorcy.

Zmiany obejmują wyższe wartości progowe odszkodowań ustawowych, nowe kwoty odszkodowawcze dla powtarzających się naruszeń oraz ustanowienie czterech wyspecjalizowanych sądów prawa znaków towarowych. W ubiegłym roku również amerykańska legenda koszykówki, Michael Jordan, wygrała spór o znak towarowy w Chinach, w długotrwałym sporze o użycie jego nazwiska przez lokalną firmę sportową.

New Balance uczestniczył w długoletnich bitwach o znaki towarowe w Chinach, gdzie znajduje się ponad 2000 jego sklepów. Ostatnie zwycięstwo firmy jest postrzegane jako zwycięstwo międzynarodowych firm w Chinach. Prawnik w kancelarii Lusheng, która reprezentowała New Balance, powiedział agencji Reuters, że taka decyzja sądu „wysyła mocną wiadomość, która powinna ułatwiać zagranicznym firmom prowadzenie działalności gospodarczej w Chinach”.

Szczypta przypraw zawsze przyda się, żeby dodać potrawom smaku. Niektórzy smakosze preferują też bardzo ostre potrawy. Ostrości nie można także odmówić sporowi toczącemu się od 2014 r. przed czeskim sądem, który wszedł właśnie w kolejne stadium. Przedmiotem konfliktu są opakowania dwóch przypraw: dobrze nam znanej Vegety produkowanej przez chorwacką firmę Podravka i jej polskiego odpowiednika, oferowanego pod nazwą Kucharek. Oba produkty, składające się głównie z suszonych warzyw, sprzedawane są w opakowaniach w kolorze jaskrawoniebieskim, ze zbiorem warzyw na pierwszym planie oraz postacią kucharza, ewidentnie zadowolonego z występowania na woreczku przyprawy.

Vegeta jest produktem bardzo popularnym na czeskim rynku. Polski produkt, wytwarzany przez Grupę Prymat, trafił tam zaś za pośrednictwem czeskiej spółki Pekny-Unimex. Zdaniem czeskiego oddziału spółki produkującej Vegetę, Podravka-Lagris, opakowania, w jakich sprzedawana jest polska przypraw, zbytnio upodobnione zostały do jej chorwacki odpowiednika oferowanego na czeskim rynku. Zdaniem chorwackiej spółki, stanowi to czyn nieuczciwej konkurencji. W wyroku wydanym dwa lata temu przez czeski sąd uznano, iż opakowania Kucharka rzeczywiście są zbyt podobne do woreczków, w których znajduje się konkurencyjna przyprawa. Sąd nakazał więc Grupie Prymat zmianę opakowań produktów przeznaczonych na czeski rynek. Spółka uczyniła zadość wyrokowi i rzeczywiście zmieniła opakowania. Co prawda, nadal były w tym samy kolorze, ale warzywa były na nich ułożone już trochę inaczej, a kucharz – wyraźnie do tej pory starszy i wąsaty, został odmłodzony i pozbawiony wąsów.

 W tym roku Podravka dostała również 200 tys. koron czeskich (równowartość ok. 30 tys. zł) odszkodowania, co jednak nie usatysfakcjonowało chorwackiej firmy. W sierpniu bieżącego roku stwierdziła na łamach czeskiej gazety „Denik”, że producent Kucharka nadal w nieuczciwy sposób wykorzystuje rynkową popularność Vegety.

Co mają wspólnego gry komputerowe i czekoladowe batoniki? Najwyraźniej więcej niż tylko to, że można jeść jedno, grając w drugie. Nestle, producent popularnych batoników Kit Kat, musi obecnie bronić swoich racji w nowym procesie, w którym producent komputerów Atari oskarżył tę szwajcarską firmę o nieuczciwe wykorzystanie klasycznej serii gier wideo z lat siedemdziesiątych, co miało pomóc w sprzedaży Kit Katów.

Według umieszczonych w pozwie zarzutów, koncern Nestle miał zaszkodzić reputacji Atari na Facebooku, Twitterze i w telewizji, wykorzystując nazwę, wygląd i wyobrażenie gry „Breakout”. Pozew zarzuca Nestle naruszenie praw autorskich i praw do znaku towarowego. Atari twierdzi, że ​​Nestle i jej oddziały z USA i Wielkiej Brytanii dążą do tego, aby wykorzystać popularne obecnie skojarzenia z retro-grami komputerowymi.

Pierwszy baton Kit Kat został wyprodukowany w 1935 r., zaś koncern Nestle kupił pomysł na niego w roku 1988 od  brytyjskiego cukiernika nazwiskiem Rowntree. Gra „Breakout” została zaś stworzona przez współzałożyciela Apple, Steve'a Wozniaka, z pomocą Steve'a Jobsa, jako następca popularnej wtedy gry „Pong” i wymagała od gracza zbijania rzędów kolorowych klocków. Według firmy Atari, spółka Nestle zastąpiła po prostu kolorowe cegiełki brązowymi batonikami Kit Kat i użyła całości w reklamie  batonów Kit Kate Bites zatytułowanej „Kit Kat: Breakout”. Atari twierdzi, że takie działanie stanowi naruszenie jej praw własności intelektualnej, dla którego Nestle nie ma usprawiedliwienia. Reklama Kit Kat Bites była emitowana tylko w Wielkiej Brytanii i już została usunięta.

Firma Atari, założona w 1972 r. przez Nolana Bushnella i Teda Dabneya, była jednym z pionierów nowoczesnej kultury gier komputerowych. To producent konsoli do gier dominujących w latach 70. i 80. XX w. Podobnie jak wiele innych firm z branży, Atari padło ofiarą krachu związanego z grami komputerowymi z 1983 r., kiedy to odnotowano 97%-owe straty, z 3,2 mld USD do 100 mln USD w ciągu dwóch lat: od 1983 do 1985 r.

Czy określenie „google” jest zbyt ogólne i jako takie nie jest godne ochrony, jaką daje rejestracja znaku towarowego? Odpowiedź na to pytanie musi znaleźć Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych.

Słowa takie jak teleprompter, termos, czy aspiryna były kiedyś zarejestrowanymi znakami towarowymi. Straciły jednak ten status, gdy ich nazwy stały się zbyt ogólne i zostały uznane za nazwy generyczne, wskazujące po prostu na istotę danego przedmiotu.

Sprawa tocząca się przed amerykańskim Sądem Najwyższym została póki co wygrana przez Google w sądzie niższej instancji. Pozew, od którego się zaczęła, wskazuje, że „Google” nie powinno już być znakiem towarowym, ponieważ słowo „google” w języku angielskim jest synonimem hasła „szukać w internecie”. Zgodnie z nim, nie ma słowa innego niż czasownik „to google”, który określa przeszukiwanie internetu za pomocą dowolnej wyszukiwarki. Jest to prawdopodobnie jedna z najważniejszych w ostatnim czasie spraw dotyczących amerykańskich znaków towarowych, zaraz obok rozpatrywanej w czerwcu tego roku sprawy obraźliwych znaków towarowych.

Spór dotyczący znaku towarowego „Google” rozpoczął się w 2012 r., kiedy Chris Gillespie zarejestrował 763 nazwy domen, które łączą nazwę „google” z innymi słowami, w tym na przykład „googledonaldtrump.com”. Firma Google złożyła skargę dotyczącą cyberprzestępczości w ramach ujednoliconej zasady rozstrzygania sporów w zakresie nazw domen i zgłosiła też naruszenie praw do znaku towarowego. Google wygrał, a zespół arbitrażowy rozpatrujący sprawę zarządził przepadek domen. Gillespie pozwał następnie Google w celu unieważnienia znaku towarowego. W ubiegłym roku amerykański sąd apelacyjny stwierdził, że gigant wyszukiwania zachowuje swój znak towarowy, nawet jeśli termin „to google” stał się znany dla wyszukiwania internetu. Jednym z powodów jest fakt, że Google nie jest tylko wyszukiwarką.

Kształt jest cechą towarów, która teoretycznie również może być chroniona jako zarejestrowany znak towarowy. W praktyce uzyskanie prawa do znaku 3D nie jest takie proste. Wynika to z faktu, że przepisy zabraniają rejestracji jako znaków towarów produktów, których kształt zwiększa ich wartość. Z tej przyczyny odmówiono na przykład rejestracji głośników do odtwarzacza muzycznego, których kształt tak naprawdę wynikał z ulepszających je cech technicznych.

Na rejestrację trójwymiarowych znaków towarowych chrapkę mają często producenci słodyczy. Wiadomo, że każdy chce zachować monopol na charakterystyczny kształt batonika czy czekolady. Niektórym taka sztuka się udaje – jako znak 3D zarejestrowany jest między innymi specyficzny kształt czekolady Toblerone, składającej się z trójkątnych segmentów. Niedawno firma Mondelez, producent Toblerone, wystosowała pismo ostrzegawcze do firmy Poundland, która oferuje czekoladowe batony okształcie podobnym do Toblerone. Czekoladki Twin Peaks również są podzielone na podobne, choć węższe, segmenty.

Poundland wypuścił na rynek swoje czekolady po niekorzystnym dla Mondelez odbiorze przez konsumentów wiadomości, że szwajcarski producent czekolady zwiększa luki pomiędzy szczytami w swoich własnych batonach, aby zrekompensować wyższe koszty produkcji. Wersja zarejestrowana jako znak towarowy ma bowiem 12 czekoladowych szczytów, a regularny batonik – obecnie 9. Sieć Poundland twierdzi więc, że nie narusza praw do znaku towarowego, ponieważ jego wersja czekoladki różni się kształtem od chronionej postaci. Mondelez obstaje jednak przy swoim. Spółka twierdzi, że batony Poundland stanowią naruszenie jej praw. Jeżeli żadna ze stron nie da za wygraną, być może sprawa skończy się przed sądem.

Ten film Jamesa Camerona z 2009 r., stworzony w technice 3D, opowiadający o odbywającej się w przyszłości misji sparaliżowanego od pasa w dół żołnierza, którego jaźń w niebieskim ciele wyhodowanej hybrydy człowieka i kosmity zostaje wysłana na planetę Pandora, jest najbardziej dochodowym filmem w historii kina. Mowa oczywiście o super-popularnej produkcji „Avatar”. Teraz przez ten właśnie film ma kłopoty polska firma Digital Emotions.

Jej założyciel, Krzysztof Kieszkowski, stworzył technologię Avatar Live, przeznaczoną dla parków rozrywki. Bardziej znana poza Polską niż w jej granicach, technologia ta jest atrakcją jednego z największych parków rozrywki w Korei Południowej, Lotte World. Polega ona na wykorzystywaniu animowanej postaci sterowanej przez aktora, która może komunikować się z odwiedzającymi park rozrywki.

Digital Emotions otrzymała od producenta „Avatara”, wytwórni 20th Century Fox, list ostrzegawczy wzywający do zaprzestania używania nazwy „Avatar Live”. Miało to bowiem naruszać prawa wytwórni do znaku towarowego „Avatar”, zarejestrowanego między innymi dla usług rozrywkowych. Sprawa jest o tyle ciekawa, że technologia Avatar Live została pierwszy raz wykorzystana w 2000 r. na EXPO 2000 w Hannoverze, a więc na 9 lat przed wejściem na ekrany hollywoodzkiego hitu. Ponadto, samo słowo „awatar” jest szeroko wykorzystywane przez internetową społeczność, na określenie postaci reprezentującej daną osobę w świecie wirtualnym, na przykład w grze komputerowej. Słowo to ma również konkretne pochodzenie – w sanskrycie „avatāra” oznacza cielesną formę bóstwa. Polska firma najwyraźniej nie chciała jednak mieszać się w sądowe spory. Digital Emotions zgodziła się z roszczeniami 20th Century Fox i zmieniła nazwę technologii na „Virtual Puppet”.