Wydawać by się mogło, że o tym, co znajdzie się na etykiecie oferowanego konsumentom produktu, decyduje wyłącznie jego wytwórca. Gdyby tak było, większość etykiety zajmowałby pewnie dobrze widoczny znak towarowy producenta lub marka produktu. Tak jednak nie jest, a treść etykiety regulowana jest przepisami prawnymi, które jakiś czas temu obłożono obostrzeniami, a które staną się egzekwowalne w 2014 r.

13 grudnia 2011 r. weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, Celem rozporządzenia jest umożliwienie konsumentom podejmowania bardziej świadomych wyborów dotyczących żywności i diety. Zgodnie z rozporządzeniem, producenci żywności, decydujący o treści etykiet ich produktów, zobowiązani zostaną do zamieszczania na etykietach obszerniejszych i bardziej precyzyjnych informacji dotyczących ich składu i pochodzenia. Kolejną zmianą jest wprowadzenie szczegółowych zasad dla zwiększenia czytelności etykiet. Sposobem na to ma być między innymi określenie wielkości czcionek czy wprowadzenie zasad wyróżniania poszczególnych informacji. Na etykietach obowiązkowo będą musiały być zawarte informacje o między innymi wartości energetycznej, ilości tłuszczu, kwasów tłuszczów nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka i soli czy określenie miejsca pochodzenia. Rozporządzenie zawiera też obowiązek podawania w przypadku produktów, które mogą sprawiać wrażenie, że stanowią jeden kawałek mięsa lub ryby, dodatkowych informacji – „z połączenia kawałków mięsa” lub „z połączenia kawałków ryby” oraz podawania w przypadku zamrożonego mięsa, wyrobów mięsnych i nieprzetworzonych produktów rybołówstwa daty zamrożenia lub daty pierwszego zamrożenia.

Takie oraz inne obowiązkowe informacje na temat żywności muszą być zgodnie z rozporządzeniem nieusuwalne, nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte, pomniejszone ani przerwane innymi nadrukami i ilustracjami.
Przepisy rozporządzenia stosuje się od 13 grudnia 2014 r.