19 lipca 2012 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-376/11 wydał wyrok w kwestii domeny najwyższego poziomu „.eu”, oraz zasad regulujących rejestrację takich domen. Wniosek o wydanie orzeczenia złożył Court d'appel de Bruxelles w ramach sporu między Pie Optiek SPRL a Bureau Gevers SA, przy udziale Europejskiego Rejestru Domen Internetowych ASBL. Przedmiotem sporu była rejestracja nazwy domeny www.lensworld.eu przez Bureau Gevers, w swym własnym imieniu, lecz na rzecz Walsh Optical Inc., amerykańskiej spółki będącej właścicielem znaku towarowego, zawartego w nazwie tej domeny tej domeny.
W ramach pierwszego etapu stopniowej rejestracji domeny z końcówką „.eu” 7 grudnia 2005 r. spółka Bureau Gevers złożyła we własnym imieniu, lecz na rzecz Walsh Optical wniosek o rejestrację nazwy domeny „lensworld.eu”. Domena ta została przyznana spółce Bureau Gevers w dniu 10 lipca 2006 r. Spółka Pie Optiek złożyła analogiczny wniosek o rejestrację w dniu 17 stycznia 2006 r. Został on oddalony ze względu na wcześniejsze zgłoszenie Bureau Gevers. Należy zauważyć, że Bureau Gevers jest belgijską spółką świadczącą usługi doradcze z zakresu własności intelektualnej. Z kolei spółka Pie Optiek jest belgijskim podmiotem sprzedającym za pośrednictwem strony internetowej www.lensworld.be soczewki kontaktowe i inne produkty z branży optycznej. Ponadto jest ona właścicielem zarejestrowanego dla Beneluksu graficznego znaku towarowego obejmującego oznaczenie słowne „lensworld”.
Zgodnie z prawem wspólnotowym, celem stworzenia domeny „.eu” jest zwiększenie widoczności rynku wewnętrznego na wirtualnym rynku działającym poprzez Internet, przez stworzenie wyraźnego związku z Unią i rynkiem europejskim. Umożliwia się w ten sposób przedsiębiorstwom, organizacjom i osobom fizycznym w Unii rejestrację w określonej domenie, która uczyni ten związek oczywistym.
Kwestionując ważność umowy licencyjnej pomiędzy Bureau Gevers a Walsh Optical, spółka Pie Optiek zanegowała słuszność przyznania praw do domeny www.lensworld.eu Bureau Gevers i wkroczyła na drogę sądową. Twierdziła, że Bureau Gevers nie może wnieść o rejestrację we własnym imieniu, ale na rzecz podmiotu niemającego siedziby na terytorium unii Europejskiej, domeny z rozszerzeniem „.eu”. Jej zdaniem, wspomniana umowa pomiędzy belgijską spółką a Walsh Optical przypominała też bardziej umowę o świadczenie usług niż umowę licencyjną.
Trybunał wyrokował na podstawie rozporządzenia ustanawiającego reguły porządku publicznego (polityki prowadzonej w interesie ogólnym) dotyczącego wprowadzenia w życie i funkcji domen najwyższego poziomu „.eu” oraz zasad regulujących ich rejestrację. Zgodnie z nim, Trybunał określił sposób interpretacji prawa wspólnotowego w przedmiotowym zakresie. W tej sytuacji prawem wcześniejszym jest prawo ochronne na znak towarowy. Za licencjobiorcę wcześniejszych praw, a więc w tym przypadku Bureau Gevers, nie uważa się osoby, która została upoważniona przez właściciela znaku towarowego wyłącznie do dokonania swoistej rejestracji. Rejestracją taką jest zgłoszenie we własnym imieniu, lecz na rzecz właściciela znaku, nazwy domeny, która zawiera w sobie ten znak towarowy lub oznaczenie do niego podobne. Dotyczy to przypadku, kiedy podmiot taki nie jest uprawniony do komercyjnego wykorzystywania tego znaku.
