Zgodnie z definicją, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które nadaje się do odróżniania towarów lub usług jednego przedsiębiorcy od towarów lub usług innego przedsiębiorcy, niezależnie od jego formy, jeśli tylko da się je przedstawić w postaci graficznej. Teoretycznie, mógłby to być również zapach, kolor czy nawet dźwięk. Jednak urzędy patentowe są w tej kwestii mało liberalne i niechętnie rejestrują odbiegające od normy znaki towarowe. Problematyczne jest bowiem właśnie przedstawienie graficzne takich znaków. O ile kolor można bowiem opisać dzięki wzornikowi PANTONE, a muzykę – dzięki zapisowi nutowemu, to jednak z zapachami bywa problem. Dlatego właśnie znaki dźwiękowe to charakterystyczne, ale jednak rejestrowalne oznaczenia.

O rejestrację dźwiękowego znaku towarowego stara się ostatnio chińskie radio China Radio International. Jeżeli rejestracja przebiegłaby pomyślnie, byłby to pierwszy zarejestrowany znak dźwiękowy w Państwie Środka.

W skali świata nie jest to jednak pomysł oryginalny. Przykładowo, dźwięk wykorzystywany w czołówce wiadomości stacji NBC został zarejestrowany już w 1971 r. W 2014 r. został też zgłoszony znak w postaci charakterystycznego dżingla z reklam męskiej wody kolońskiej i dezodorantów Old Spice.

Rejestracja dźwiękowego znaku towarowego może być jednak trudniejsza niż standardowego, słownego czy słowno-graficznego. Wszystkie znaki muszą mieć charakter odróżniający, a więc nadawać się do odróżniania pochodzenia towarów z danego przedsiębiorstwa, muszą wywoływać z nim skojarzenie.