Zgodnie z definicją, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które nadaje się do odróżniania towarów lub usług jednego przedsiębiorcy od towarów lub usług innego przedsiębiorcy, niezależnie od jego formy, jeśli tylko da się je przedstawić w postaci graficznej. Teoretycznie, mógłby to być również zapach, kolor czy nawet dźwięk. Jednak urzędy patentowe są w tej kwestii mało liberalne i niechętnie rejestrują odbiegające od normy znaki towarowe. Problematyczne jest bowiem właśnie przedstawienie graficzne takich znaków. O ile kolor można bowiem opisać dzięki wzornikowi PANTONE, a muzykę – dzięki zapisowi nutowemu, to jednak z zapachami bywa problem. Dlatego właśnie znaki dźwiękowe to specyficzne, ale jednak rejestrowalne oznaczenia.

O rejestrację dźwiękowego znaku towarowego stara się od dwóch lat chińskie radio China Radio International. Jeżeli rejestracja przebiegłaby pomyślnie, byłby to pierwszy zarejestrowany znak dźwiękowy w Państwie Środka. Póki co, wszystko na to wskazuje. Chińskie urząd patentowy wydał bowiem ostatnio oświadczenie, w którym zapowiada rejestracje tego znaku.

W skali świata nie jest to jednak pomysł oryginalny. Przykładowo, dźwięk wykorzystywany w czołówce wiadomości stacji NBC został zarejestrowany już w 1971 r. W 2014 r. został też zgłoszony znak w postaci charakterystycznego dżingla z reklam męskiej wody kolońskiej i dezodorantów Old Spice. Inny dżingiel, wykorzystywany w reklamach sieci barów szybkiej obsługi McDonald’s, również jest zarejestrowanym znakiem towarowym.

Rejestracja dźwiękowego znaku towarowego może być jednak trudniejsza niż standardowego, słownego czy słowno-graficznego. Wszystkie znaki muszą mieć charakter odróżniający, a więc nadawać się do odróżniania pochodzenia towarów z danego przedsiębiorstwa, muszą wywoływać z nim skojarzenie.