16 lutego 2007 r. K. Hesse dokonał w OHIM zgłoszenia oznaczenia słownego „Carrera” w charakterze wspólnotowego znaku towarowego, głównie dla urządzeń do nagrywania, transmisji lub reprodukcji dźwięku lub obrazu. 26 lipca 2007 r. spółka Porsche wniosła sprzeciw wobec rejestracji tego znaku, na podstawie znaku „CARRERA” zarejestrowanego dla pojazdów lądowych i łodzi. Decyzją z 25 lutego 2010 r. Wydział Sprzeciwów oddalił sprzeciw, stwierdzając, że w przypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd oraz że właściciel znaku, o którego rejestrację wystąpiono, nie będzie w stanie czerpać nienależnej korzyści z charakteru odróżniającego lub renomy wcześniejszych znaków towarowych ani działać na ich szkodę.
4 marca 2010 r. spółka Porsche wniosła do OHIM odwołanie od decyzji Wydziału Sprzeciwów. W spornej decyzji Izba Odwoławcza OHIM uwzględniła odwołanie i uchyliła decyzję Wydziału Sprzeciwów, w szczególności z uwagi na istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w przypadku towarów: „ruchome urządzenia nawigacyjne, zwłaszcza ruchome urządzenia nawigacyjne wspierane satelitarnie”. K. Hesse wniósł skargę na sporną decyzję, która zyskała jednak potwierdzenie przed Sądem UE. Wyrok Sądu również został przez zgłaszającego znak zaskarżony.
Skarżący twierdził, że Sąd w sposób oczywisty przeinaczył okoliczności faktyczne i przedstawiony mu materiał dowodowy, nie biorąc pod uwagę określonych kluczowych wyników sondażu przeprowadzonego przez przedsiębiorstwo GfK, które wskazywały, że tak naprawdę odbiorcy kojarzą znak towarowy „CARRERA” nie z samochodami, ale przede wszystkim z zabawkami, a zwłaszcza z elektrycznymi torami wyścigowymi przeznaczonymi dla dzieci. Na podstawie tych wyników Sąd powinien był stwierdzić, że znak towarowy „CARRERA” nie cieszy się renomą.
W wydanym 21 stycznia 2016 r. wyroku w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że jeśli przyjąć, że poprzez ten zarzut K. Hesse chciał wykazać, iż Sąd nieprawidłowo potwierdził, że wcześniejszy znak towarowy uzyskały renomę, to należy stwierdzić, iż ustalenie to wchodzi w zakres dokonanej przez Sąd oceny okoliczności faktycznych, która zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału nie może, z wyjątkiem przypadków przeinaczenia okoliczności faktycznych i przedstawionego temu sądowi materiału dowodowego, stanowić przedmiotu odwołania.
Skarga został oddalona.