Czasem wydaje się, że artyści, w tym muzycy, chodzą wiecznie z głową w chmurach. Jak się okazuje, ci, którzy odnieśli wielki sukces i niezmienne czerpią z niego korzyści, potrafią jednak zadbać o swoje interesy. Zespołu Metallica nie trzeba chyba przedstawiać nikomu. Wiele osób nieświadomie nuci jego najbardziej znane hity, takie jak „Nothing else matters” czy „Unforgiven”. Były one obecne przez długi czas na listach przebojów na całym świecie.

Te popularne utwory są lubiane nie tylko przez fanów, ale też przez innych muzyków. Internet zalany jest coverami hitów Metalliki, śpiewają je też jednak profesjonalni wykonawcy. Nie jest jednak powiedziane, że taki hołd dla twórczości podoba się również jej oryginalnym wykonawcom. Lars Ulrich, wokalista Metalliki, wraz z resztą zespołu wystosował na początku 2015 r. pozew przeciwko grającej jego hity kanadyjskiej grupie Sandman. Powództwo dotyczy naruszenia praw do znaku towarowego Metalliki, słowno-graficznego charakterystycznego przedstawienia nazwy zespołu. Taka sama czcionka jest bowiem użyta w przedstawieniu nazwy zespołu Sandman, co w połączeniu z muzyką przez niego graną może sprawiać wrażenie, że oba zespoły są w jakiś sposób połączone.

To nie pierwszy przypadek silnego egzekwowania przez Metallikę swoich praw. Zespół jest znany z niechęci do serwisów streamingowych, w których można znaleźć jego utwory. Być może takie umiłowanie zasad prawa nie powinno to dziwić, w końcu jedna z piosenek zespołu ma tytuł „...And Justice for All” (ang. …I sprawiedliwość dla wszystkich).