8 lutego 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał interesujący wyrok dotyczący wykładni przepisów unijnych w sprawie reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej oraz nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym. Wniosek o wykładnię został złożony w ramach sporu pomiędzy spółką ITM Alimentaire International SASU  a spółką Carrefour Hypermarchés SAS w przedmiocie telewizyjnej kampanii reklamowej przeprowadzonej przez spółkę Carrefour, porównującej ceny produktów znanych marek stosowane w sklepach należących do sieci Carrefour i w sklepach należących do sieci konkurencyjnych.

W myśl przepisów unijnych reklama wprowadzająca w błąd oznacza każdą reklamę, która w jakikolwiek sposób, w tym przez swoją formę, wprowadza lub może wprowadzić w błąd osoby, do których jest skierowana lub dociera, i która, z powodu swojej zwodniczej natury, może wpłynąć na ich postępowanie gospodarcze lub która, z tych powodów, szkodzi lub może szkodzić konkurentowi.

W grudniu 2012 r. spółka Carrefour rozpoczęła telewizyjną kampanię reklamową na szeroką skalę zatytułowaną „Gwarancja najniższej ceny Carrefour”, porównującą ceny 500 towarów znanych marek stosowane w sklepach należących do sieci Carrefour oraz w sklepach należących do sieci konkurencyjnych, w tym w sklepach sieci Intermarché, i oferującą konsumentom zwrot dwukrotności różnicy w cenie, jeśli znajdą oni gdzie indziej niższą cenę. Nadawane spoty reklamowe przedstawiały różnice cen korzystne dla spółki Carrefour, a w szczególności produkty sprzedawane w sklepach sieci Intermarché były w tych spotach przedstawiane jako regularnie droższe od tych sprzedawanych przez spółkę Carrefour. Począwszy od drugiego spotu telewizyjnego wszystkie wybrane do porównania sklepy Intermarché były supermarketami, a sklepy Carrefour – hipermarketami. Informacja ta znajdowała się jedynie na głównej stronie internetowej spółki Carrefour, z zapisaną małymi literami wzmianką, że gwarancja „obowiązuje wyłącznie w sklepach Carrefour i Carrefour Planet” oraz że „nie obowiązuje ona [zatem] w sklepach Carrefour Market, Carrefour Contact, Carrefour City”. W telewizyjnych spotach reklamowych pod nazwą Intermarché pojawiało się zapisane mniejszymi literami słowo „Super”.

ITM wniósł powództwo przeciwko spółce Carrefour do tribunal de commerce de Paris (sądu handlowego w Paryżu) w celu uzyskania zasądzenia od tej spółki zapłaty kwoty 3 mln EUR tytułem odszkodowania i zakazu rozpowszechniania spornej reklamy. Sąd zasądził to żądanie. Wyrok został jednak zaskarżony, a sąd drugiej instancji zadał Trybunałowi pytanie prejudycjalne, czy okoliczność, iż sklepy, w których ceny zostały porównane, są różnej wielkości lub różnego formatu, stanowi istotną informację, która powinna obowiązkowo zostać podana do wiadomości konsumenta.

Trybunał wskazał, że unijne ustawodawstwo nie wymaga, aby format i wielkość sklepów, w których sprzedaje się produkty, których ceny są porównywane, były podobne, i po drugie, porównanie cen porównywalnych produktów sprzedawanych w sklepach różnego formatu lub różnej wielkości samo w sobie może przyczynić się do osiągnięcia celów reklamy porównawczej wskazanych w powyższym wyroku i nie narusza wymogu uczciwej konkurencji ani interesów konsumentów. W pewnej sytuacji różnica w wielkości lub formacie sklepów, w których stosowano ceny porównywane przez reklamodawcę, może jednak zakłócić obiektywność porównania. Może to mieć miejsce w przypadku, gdy reklamodawca i konkurenci, których ceny podano, należą do sieci, z których każda posiada szereg sklepów różnej wielkości i różnego formatu, oraz gdy reklamodawca porównuje ceny stosowane w należących do jego sieci sklepach większych i większego formatu z cenami podanymi w należących do sieci konkurencyjnych sklepach mniejszych i mniejszego formatu, bez wskazania tego w reklamie.